انتشاریافته در توریست مالزی

مارا می بینند – گردشگری – دررسانه ها – سیمین ثقفی – ما ایرانی‌ها وقتی قصد سفر می‌کنیم به طور معمول یا از توصیه دوستان و آشنایان استفاده می‌کنیم – که هرکدام براساس دیدگاه خاص خودشان مطرح می‌شود – یا می‌بینیم چه مقصدی مُد شده! گاهی هم بسته‌های سفر با تخفیف، انگیزه‌مان می‌شوند. به جرات می‌توان گفت درصد بسیار کمی هستند که پیش از سفر با دقت مقصد را انتخاب و بررسی می‌کنند و با شناخت کافی از خواسته‌های خود و مقصد، برنامه سفر می‌ریزند.
حالا همین ما – که کمی هم بدون آگاهی کافی سفر می‌کنیم – وقتی به مقصد می‌رسیم گاهی تصور و انتظار دیگری داریم که همین سبب می‌شود شروع کنیم به غرزدن به جان میزبان یا راهنمای سفرمان.
یکی از مقاصد سفری که گردشگران ایرانی تصورات متفاوتی از آن دارند مالزی است. سالانه دستکم 70 – 80 هزار ایرانی به مالزی سفر می‌کنند که به طور معمول چند تصویر متفاوت در مورد این کشور در ذهن دارند هرچندکه البته برخی از این تصورها و توقع‌ها کلی است و در مورد دیگر سفرهای خارجی نیز وجود دارد.

اشتباه لُپی به نام “تور”
نخستین نکته در مورد گردشگران ایرانی این است که به طور معمول وقتی گردشگر از دفتر مسافرتی “تور مالزی” خریداری می‌کند، انتظار دارد که تمام یک هفته‌اش با برنامه‌های تور مشغول باشد در حالیکه باید بداند که با خرید تور در ایران درواقع تنها هزینه پرواز، هتل و حمل و نقل از فرودگاه به شهر و بالعکس را داده و گذشته از یک تور شهری نیم روزه رایگان باید هزینه‌های هریک از تورهایی را که از سوی دفتر مسافرتی مالزی پیشنهاد می‌شود، جداگانه – به دلار یا رینگیت – پرداخت کند. این مساله در پیش‌بینی هزینه‌ها و برنامه‌ریزی روزهای سفر اهمیت دارد. لذا پیشنهاد می‌شود با توجه به این نکته از پیش در مورد دیدنی‌های مورد علاقه و خریداری تورهای مربوطه نیز برنامه‌ریزی کنند تا سفر پرباری داشته باشند.

چه فصلی برای سفر به مالزی مناسبتر است؟!
یکی از سوالاتی که زیاد مطرح می‌شود این است که از نظر آب و هوایی چه زمانی برای سفر به مالزی اننخاب شود. این تصور بیشتر بر اساس تصور چهار فصل بودن این کشور است در حالیکه مالزی یک کشور استوایی است و از فصل‌های بهار و پاییز و زمستان در آن خبری نیست!
دمای هوا در تمام طول سال به طور معمول بین 24 – 31 درجه است و به طور متناوب ماه‌های بارانی و بدون باران وجود دارد که تنها تغییر آب و هوایی ناشی از آن است. بنابراین هوایی گرم و کمی مرطوب در انتظار گردشگران است که با وجود انواع خنک کننده‌ها در مراکز خرید و مکان‌های دیدنی و وسایل حمل و نقل، مشکل چندانی ایجاد نمی‌کند.
از این رو دمای هوا نمی‌تواند عامل مهمی در تعیین زمان سفر باشد. گردشگران می‌توانند به جای آن به جشن‌ها، جشنواره‌ها، فصل‌های حراج یا دیگر موارد مورد علاقه‌شان در تقویم رویدادهای این کشور – که به آسانی در دسترس است – توجه کنند.

غذاها در مالزی قابل خوردن نیست!
بر همگان روشن و مسلم است که ما ایرانی‌ها – و البته شاید بسیاری از دیگر مردمان خاورمیانه – کمتر حاضریم درسفر طعم نویی در خوراکی‌ها امتحان کنیم. این تصور که غذاهای شرق آسیا ضمن اینکه ترکیبی از جانوران مختلف است، طعم دلپذیری ندارند و از بوی نامطبوعی هم برخوردارند، اغلب گردشگران ایرانی را وا می‌دارد تا به جای غذاهای محلی اغلب به سراغ فست فودهای مختلف بروند و در کنار آن از تجربه طعم قرمه سبزی و چلوکباب رستوران‌های ایرانی مالزی هم عافل نشوند!
اما این تصور درستی از خوراکی‌ها در مالزی نیست. درست است که طعم تند و شیرین و بی نمک غذاهای مالایی طعمی نیست که ایرانی‌ها – این مردمان عادت کرده به عطر و بوی زعفران و برنج دم سیاه – در گام نخست از آن لذت ببرند اما اگر انتخاب درستی در کار باشد خوردنی‌های زیادی در میان انواع مختلف غذاهای مالایی، هندی و چینی – که مجموعه غذاهای مالزی را تشکیل می‌دهند، وجود دارد که می‌تواند تجربه سفر را دل‌انگیزتر کند. باید دانست که اساس طعم خوراکی‌های مالایی تند و شیرین است و سرخ شدنی‌ها در آن بسیارند. خوراک‌های چینی به طور معمول بخار پز و در سریع ترین زمان ممکنه آماده شده و سالم ترند و هندی‌ها همه چیز را تند و فلفلی ترجیح می‌دهند بگذریم که نوشیدنی و شیرینی‌های خوش طعمی هم‌سو با ذایقه ما هم دارند.
وجود تنوع فرهنگی در این کشور در کنار حضور انواع رستوران‌ها و خوردنی‌های دیگر کشورها از شرق دور تا غرب، بهشتی برای علاقمندان به تجربه طعم‌های گوناگون پدید آورده است. در دسترس بودن انواع خوراکی‌ها در رستوران‌های مدرن تا فود کورت‌ها (food court) و رستوران‌های خیابانی تجربه هیجان‌انگیزی را در سفر ایجاد می‌کند تا طعم و چهره غذاهای مختلف بخش زیبایی از خاطرات سفر شود. به ویژه آنکه رستوران‌ها و خوردنیهای “حلال” به آسانی در دسترس است و نگرانی برای گردشگران مسلمان وجود ندارد. غذاهایی مثل chicken rice که به نوعی گونه مالایی چلومرغ وطنی است یا خوراکی ژاپنی مثل teppan yaki یا جوجه کباب تند هندی chicken Tandori که با انواع نان تازه در رستورانهای هندی یافت میشود، میتوانند شروع مناسبی برای یک تجربه خوب باشند. امتحان کردن غذاهای دریایی البته از نوع سرخ شده را هم نباید فراموش کرد. معمولا در رستورانهای چینی یا تایلندی میتوان غذاهای دریایی خوش طعمی یافت ضمن اینکه بسیاری از خوراکیهای تایلندی هم تجربه دلپذیری هستند.
نوشیدنیها هم تجربه هیجان‌انگیزی در مالزی هستند. از نوشیدنی‌های محلی همچون Teh Tarik که در واقع ترکیبی از چای با شیر است و به طور سنتی و با آداب خاصی سرو می‌شود تا مانگو لاسی – ترکیب ماست و انبه – در رستوران‌های هندی در کنار آبمیوه‌های تازه و دیگر نوشیدنی‌های رنگارنگ و متنوع و انواع چای و قهوه. از نوشیدن آب نارگیل تازه نیز در این سرزمین استوایی نباید غافل شد.
در کنار این‌ها، تجربه طعم‌های متفاوت میوه‌های استوایی نیز می‌تواند بخش دیگری از هیجان‌های سفر باشد. سرزدن به بازارهای روز میوه و تره‌بار یا سوپر مارکتها می‌تواند فرصت خرید و آشنایی با طعم‌های متفاوت و دلپذیر این میوه‌ها را برای گردشگران فراهم کند. ضمن اینکه در محله‌های توریستی، انواع میوه‌های استوایی در دسترسند. مالزی را نباید بدون امتحان کردن طعم دستکم دو میوه معروف Durian – مشهور به شاه میوه‌ها – و مانگوستین mangosteen – ملکه میوه‌ها – ترک کرد.

“اینها پنجاه ساله از درخت اومدن پایین!”
حتما بارها و بارها این عبارت را از زبان دوستان و آشنایان که در مالزی زندگی یا به این کشور سفر کرده‌اند شنیده‌اید که “اینها پنجاه ساله از درخت اومدن پایین!”! به کار بردن این عبارت – که گاهی تحقیرآمیز هم بیان می‌شود – یعنی اینکه در این کشور تاریخی وجود ندارد! موزه‌ها چیز زیادی برای دیدن ندارند و خلاصه از فرهنگ و تمدن چند هزار ساله خبری نیست!
باید گفت که درست است که سابقه تمدنی این کشور در مقایسه با تمدن و فرهنگ کشوری مثل ایران چندان به چشم نمی‌آید اما به هر روی هر کشوری دارای سابقه تاریخی است که بد نیست به هنگام دیدار از آن کشور از این تاریخ نیز آگاهی یافت و این امر با دیدار از موزه‌ها امکان‌پذیرخواهد شد.
به هر روی موزه ملی مالزی و موزه اسلامی کوالالامپور از جمله مکان‌های دیدنی در کوالالامپور است که کمتر ایرانی از آن دیداری داشته تا ضمن آنکه بیشتر با تاریخچه مقصد سفرش آشنا شود به وجود آثار بسیاری از تمدن کشورش در گنجینه آن‌ها افتخار کند.

خرید ارزان
بسیاری از گردشگران ایرانی با این تصور به مالزی می‌آیند که خرید مناسبی انجام دهند. خیلی از آنها هم که از سفر مالزی سوغاتی می‌گیرند، شاید گمان کنند که همه چیز اینجا با کمترین بهای ممکن خریداری شده!
این در حالی است که شاید زمانی که هنوز برابری رینگیت (واحدپول مالزی) با ریال به این حد نرسیده بود خرید کردن با رینگیت 300 تومانی بسیارهم مقرون به صرفه بود اما با افزایش بهای رینگیت در برابر ریال شاید دیگر نتوان چندان خرید مناسبی انجام داد هرچند که با آگاهی از زمان حراج‌ها یا محل‌های مناسب خرید هنوز هم می‌توان خرید خوبی داشت اما نه در آن حد تصور ارزان!

چرا از آفتابه و دمپایی خبری نیست؟!
این مساله انتظار گردشگران ایرانی از بودن دمپایی و آفتابه و سرویس بهداشتی ایرانی در هتل‌ها تنها به مالزی محدود نمی‌شود!
بسیاری از گردشگران ایرانی انتظار دارند دراتاق‌هایشان دمپایی و توالت ایرانی یا دستکم چیزی به عنوان آفتابه وجود داشته باشد.
باید توجه داشت از نظر استاندارد هتل‌ها، تنها در هتل‌های پنج ستاره دمپایی کاغذی، پارچه‌ای یا حوله‌ای موجود است و در هتل‌های با ستاره کمتر از دمپایی خبری نیست. از این رو درخواست دمپایی از هتل توقعی نابجاست. از طرفی در مورد سرویس‌های بهداشتی نیز به طور معمول سرویس بهداشتی فرنگی در هتل‌ها وجوددارد هرچند در کشورهایی همچون مالزی گاهی سرویس بهداشتی‌هایی شبیه به آنچه ما در ایران استفاده می‌کنیم در برخی طبقات هتل‌ها یا مراکز خرید وجود دارد.

به هرروی این موارد عمده تصوراتی است که گردشگران ایرانی در مورد مالزی دارند هرچند که ممکن است به صورت جزیی با موارد دیگری هم برخورد کرده‌ باشید مثل توصیه‌هایی از این دست که “میوه‌ها در مالزی حساسیت‌زا هستند و هرگز نخورید!” یا اینکه مثلا “در پوتراجایا رستوران پیدا نمی‌شود! با خودتان غذا ببرید!” و بسیاری دیگر از این دست که تنها بر اساس یک تجربه شخصی مطرح می‌شود.
خوشبختانه امروزه دنیای مجازی دانش کافی از مقاصد سفر را در اختیار گردشگران قرار می‌دهد که می‌توان بر اساس آن به یک شناخت و انتخاب درست دست یافت.
*این نوشته بر اساس تجربیاتی است که نگارنده در طول سال‌ها زندگی در مالزی و سروکار داشتن با گردشگران ایرانی به دست آورده است.